Half augustus was ik voor het programma “je zal het maar zijn” in Roemenië voor opnames voor een item over leven van prana. Waar ik eerst licht gebruikte, lijkt prana (chi/energie) de lading beter te dekken. Heb namelijk geen licht nodig om te overleven.
In onderstaand filmpje deel ik over deze beleving en hoe het volgen van natuurlijke ritme voor mij vorm krijgt. Met de intenties gezet, zoals de intentie om liefde te ervaren op een nieuwe manier. En is het echt waar dat het pas naar je toekomt, wanneer je het loslaat en niets meer verwacht?
The video from a year ago about the Pranic festival & sexuality, you can see through this link.
